De werken lijken te verwijzen naar een
andere wereld

“In haar werk probeert Marianne van der Bolt een verbinding te leggen tussen archetypen en de hedendaagse werkelijkheid. In de bronzen sculpturen vormen steeds het kleine gebaar, verstilling, ingetogenheid de grondtoon.

In contrast daarmee staan de schilderingen en het kleurige keramisch werk. De gralen, schalen en kelken lijken voort te komen uit allerlei geheime rituelen. De klei wordt nog verder versierd met glas, metaal, halfedelstenen en goudluster.

Veel objecten zijn helemaal opengewerkt zodat de binnenkant en buitenkant even belangrijk worden. De lichtval en de schaduw spelen een grote rol. De werken lijken te verwijzen naar een andere wereld, een onaardse wereld van licht en transparantie waardoor het werk soms een bijna sacraal karakter krijgt.”
Uit: Dansen in de tuin, Echt 2004

Poëtisch van karakter
en verwijst naar
een droomwereld

“Het beeld (Fleur d’Atlantis) is met liefde gemaakt, poëtisch van karakter en verwijst naar een droomwereld.

Het is een mooie, organische vorm die eenvoudig doch heel spannend is. (…) Het beeld zoekt een duidelijke relatie met de omgeving en geeft blijk van een intelligente interpretatie.
Ook de lichtval geeft een speciaal effect.”
Uit: het juryrapport van Beeldentuin Suëstra 2004

Een mengeling van
humor en ernst

“In haar winnende keramische object geeft Marianne van der Bolt op originele en speelse wijze gestalte aan het gedicht Hittegolf.

Het heeft de stemming die ook in de poëzie van Kemp naar buiten treedt: een mengeling van humor en ernst. In alle eenvoud toont Marianne van der Bolt zich een dichteres in klei.”
Uit het juryrapport Kunst rond Kemp, Venlo 1987